Tadeusz Orłowski

specjalista chorób wewnętrznych, nefrolog, transplantolog. em. prof. zw. Akademii Medycznej  w Warszawie,
Najważniejsze stanowiska związane z działalnością naukową i zawodową: kierownik I Kliniki Chorób Wew.  AM w Warszawie 1961-1975; dyrektor Instytutu Transplan¬tologii AM w Warszawie 1975-1987;  1969-71 sekretarz Wydziału Nauk Medycznych PAN a w latach 1979-80 pierwszy zastępca Sekretarza Naukowego PAN. ; 1975-1987  dyrektor Instytutu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN.
Przynależność do organizacji naukowych oraz najważniejsze wyróżnienia: Polska Akademia Nauk - członek rze¬czywisty; dr honoris  causa  Collegium Medicum UJ, AM w Warszawie, członek honorowy  Węgierskiej Akad. Nauk, członek (dożywotni) Międzynarodowej Akad. Nauk (dożywotni), członek Nowojorskiej Akademii Nauk 1983-1991, członek honorowy: Polish Medical Alliance, USA; Polskich Towarzystw: Nefrologicznego, Cybernetycznego, Lekarskiego, Transplantacyjnego, Immunologicznego, Nadciśnienia Tętniczego, Inżynierii Biomedycznej, Tow. Internistów Polskich, International Association for the History of Nephrology,  International Biographical Centre Research Council, Cambridge, czł. zw. TNW, Poznańskiego Tow. Przyjaciół Nauk, czł. Niemieckiego Tow. Nefrologicznego, American Diabetes Association Professional Section Member by special invitation., Consulting Editor: The Contemporaty Who is Who;  American Biographical Institute, Releigh, NC, czł. zarządów: Międzynarodowego Tow. Nefrologicznego 1969-1971, Europejskiego Tow. Dializ i Transplantacji 1966-1969, b. czł.: Europejskiego Tow. Transplantacyjnego, Międzynarodowego Tow. Immunologicznego, Międzynarodowego Tow. Kardiologów, przew.Rady Naukowej Inst. Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. L.Hirszfelda PAN, hon. nagr. państw. zesp. II st. 1968, Medal PAN im. Mikołaja Kopernika, Medal im. Jędrzeja Śniadeckiego Wydz. Nauk Medycznych PAN, Krzyż Wielki Polonia Restituta; Klub Wysokogórski -członek  honorowy; redakcja czasopism: redaktor  konspiracyjny  kwartalnika  „Taternik"  red. nacz. ,,Polskiego Archiwum Med. Wewn."; czl. kom. red.: “Przeglądu Lek.", ,,Acta Medica Polona", Materia Medica Polona", Bulletin der Academie Polonaise des Sciences", “Archivum Immunologiae et Therapiae Experimentalis", ,,Excerpta Medica Sec. VI", ,,Nephron", ,,Kidney Int", , Urol Nephrol", Jnt Urol Nephrol".
Główne zainteresowania i osiągnięcia naukowe: Jest twórcą polskiej szkoły dializoterapii, przyczynił się do rozwoju nefrologii i transplantologii w Polsce. W latach 50-tych ub. Wieku prowadził pionierskie próby leczenia mocznicy dializami otrzewnowymi, w roku 1959 uruchomił w Warszawie ośrodek dializacyjny. W ramach prowadzonych przez Jego zespół prac, wyprodukowano i opatentowano polską sztuczną nerkę tzw. arkuszowa i dializatory zwojowe. W roku 1966 wprowadził (wraz z prof. Janem Nielubowiczem) program transplantacji nerek. Najważniejsze osiągnięcia dotyczą opracowania metod  oceny czynności nerek, wyjaśnienie patofizjologii nerek w przewlekłej niewydolności krążenia; współudział w udokumentowaniu   teorii   nienaruszonego   nefronu, wyjaśniającej czynność nerek w ich niewydolności; wprowadzenie do terapii glomerulopatii intensywnego   leczenia immunosupresyjnego; wprowadzenie do immunoterapii klinicznej globuliny antytymocytarnej; udoskonalenie metod postępowania immunosupresyjnego stosowanego po transplantacji nerki. Liczba publikacji - 400, w tym książek ponad 10 (red. i współautor); patenty – 2.
Inne  zainteresowania: turystyka,   zwłaszcza wysokogórska